Վազգեն Սարգսյանի հետ Գորիսից Երեւան էինք վերադառնում: Հանկարծ նկատեց, որ ճամփեզրով արագ-արագ քայլում է զինվորական համազգեստ կրող մի մարդ, պատմում է երգիչ Արսեն Գրիգորյանը։

Մեքենան կանգնեցրեց, դուռը բացեց ու բարկացած շարժվեց դեպի հետիոտնը.
– Սա ի՞նչ բան է: Ի՞նչ ես անում այստեղ:

Զինվորականը հանկարծակիի եկած պատիվ տվեց ու զեկուցեց.
– Պարոն նախարար, դիրքերում էի: Զանգահարեցին, ասացին, որ տղա եմ ունեցել: Թույլտվություն խնդրեցի ծննդատուն գնալու համար․․․

Վազգենը միանգամից վերափոխվեց, պայծառացավ: Գրկեց սպային, շնորհավորեց, հետո դարձավ դեպի իր վարորդը.

– Մոսո, մեքենայի մեջ հոգեպահուստ ի՞նչ ունես, դուրս հանի:

Մեքենայի թափքի վրա դրեցին շիշը, բաժակները, մի քանի խնձոր:

– Դե, աչքդ լույս լինի,- ասաց,- տղայի անունն ի՞նչ ես դնելու:
– Դավիթ:

Բաժակներն իրար խփեցին: Ապա Վազգենը մոտ կանչեց ուղեկցող մեքենայի վար